Mięśnie zewnątrzgałkowe oka
Część powiekowa, otaczając wejście do oczodołu, zaczyna się i kończy na przyśrodkowej ścianie oczodołu. Od tej części odchodzą dwie cienkie warstwy włókien mięśni, które przebiegają łukowato w powiece górnej i dolnej, pokrywając od przodu tarczki powiekowe – jest to część powiekowa mięśnia. Poza woreczkiem łzowym jest pasmo włókien tzw. część łzowa, która ma wpływ na mechanizm odpływu łez. Skurcz części oczodołowej mięśnia okrężnego powoduje zaciskanie powiek, natomiast skurcz części powiekowej powoduje spokojne zamykanie powiek. Mięsień okrężny oka może łączyć się z mięśniem marszczącym brwi
Mięsień marszczący brwi – u człowieka niewielki, parzysty mięsień położony bocznie od nasady nosa. Oba mięśnie marszczące brwi działają zazwyczaj jednocześnie. Skurcz tego mięśnia pociąga skórę nieco w dół, lecz przede wszystkim dośrodkowo. W ten sposób między brwiami, na nasadzie nosa, powstają dwa lub trzy pionowe fałdy (za fałdy poziome odpowiada mięsień potyliczno-czołowy). W mimice twarzy odpowiada to złości, zniecierpliwieniu lub cierpieniu (tzw. brew Laokoona). Nie zawsze jednak jego czynność ma związek z emocjami. Wytworzony przez niego fałd skórny na nasadzie nosa chroni także oczy na przykład przed ostrym światłem padającym z góry lub kroplami deszczu.
Mięsień podłużny – parzysty mięsień wyrazowy głowy człowieka, należący do grupy mięśni otoczenia szpary powiek. Biegnie w przedłużeniu brzuśca czołowego mięśnia potyliczno-czołowego ku dołowi na grzbiet nosa. Mięsień podłużny marszczy skórę u nasady nosa w poziomie fałdy, nadając twarzy wyraz agresji. Unerwiony jest przez gałązki skroniowe nerwu twarzowego.
